Parlez
français !
Podstawowe zasady fonetyczne w języku francuskim
I. W języku francuskim rozróżniamy trzy typy akcentów:
-
Accent aigu może wystąpić w każdej części wyrazu np. w słowie été ( lato). Powoduje on, że é jest zamknięte [e] ( usta ustawione w pozycji szerokiego uśmiechu)
-
Accent grave pojawia się tylko wewnątrz wyrazu np. w słowie mère (matka). Powoduje on, że è jest otwarte[ɛ]
( zbliżone w wymowie do polskiego e)
3. Accent circonflexe np. w słowie être ( być) ê → [ɛ]
! Obecność akcentów nie tylko zmienia wymowę, ale także może zmienić
znaczenie wyrazów np. ou (albo) où (gdzie)
II. Łączenie międzywyrazowe ( liaison) jest to fenomen, który dotyczy wyłącznie języka mówionego. Polega on na tym, że spółgłoska końcowa
stojąca przed samogłoską lub niemym „h” i która w normalnych warunkach
jest niewymawiana na skutek łączenia zostaje wymówiona.
en _ Italie [ ąnitali]
! W łączeniach „s” wymawiamy jak [z] les _ hôtels [lez-otel]
Dzięki liaison można np. odróżnić liczbę rzeczownika oraz formy czasowników.
il écoute [il-ekut] / ils écoutent [ilzekut]
III. Elizja to wyrzucenie ostatniej samogłoski z wyrazu i zastąpienie jej
apostrofem ‘ jeżeli następny wyraz zaczyna się samogłoską lub niemym „h”
ce est → c' est ( to jest) le hôtel → l'hôtel (hotel)
IV. Samogłoski lub grupy literowe wymawiamy w następujący sposób:
-
è, ê, ai, ei → [ɛ] ( zbliżone w wymowie do polskiego e)
crème (krem), fenêtre (okno), gai (wesoły), reine (królowa)
2. é, ée, er ( w czasownikach 1 grupy) →[e] ( usta ustawione w pozycji szerokiego uśmiechu)
cité (osiedle), fée (wróżka), chanter (śpiewać)
3. i, ï, y→ [i]
ici (tutaj), maïs (kukurydza), lycée ( liceum)
4. o, au, eau→ [o]
pomme (jabłko), défaut (wada), eau (woda)
5. ou → [u]
pour ( dla, żeby)
6. oi, oy → [wa] [ła]
boisson ( napój), moyen (średni)
7. u → [y] ( usta układamy tak jak do wymowy „u”,ale mówimy „i”)
rue (ulica)
8. ui → [wi] [łi]
je suis (jestem)
9. e → [ə] nieme końcowe zawsze
lettre (list), samedi (sobota)
V. Samogłoski nosowe lub grupy literowe wymawiamy w następujący sposób:
-
an, en, am, em → [ɑ̃ ] [ą ] vacances( wakacje), centre (centrum), jambe (noga), temps (czas, pogoda)
-
in, en końcowe, ain, ein, aim, ym, un → [ɛ̃] [ę]
cinq (pięć), chien (pies), pain (chleb), plein (pełny), faim ( głód),
thym(tymianek), un( rodzajnik nieokreślony)
VI. Spółgłoski lub grupy literowe wymawiamy w następujący sposób:
-
p, pp
page (strona), appareil (aparat)
2. f, ff, ph → [f]
femme (kobieta), coffre (bagażnik), photo (zdjęcie)
3. g, gg, gu → [ g]
goût (smak), jogging, guerre (wojna)
4. ge, gi → [ʒ] [ż]
géant (gigant), angine (angina)
5. gn → [ɲ] [ń]
gagner ( zarabiać)
6. j → [ʒ] [ż]
jeune (młody)
7. k, qu, c, cc, ck, cqu → [k]
kilo (kilogram), qui (kto), lac (jezioro), occasion (okazja), ticket (bilet),
Grecque ( Greczynka)
8. ch →[ʃ] [sz]
chambre (pokój)
9. s, ss, sc, x, ce, ci, cy, ç → [s]
salade (sałata), poisson (ryba), scène (scena), dix (dziesięć), douce (słodki),
ciel (niebo), cycle (cykl), leçon (lekcja)
10. cc, x, xc, c → [ks]
succès (sukces), sexe (płeć), excellent (wspaniały)
11. z, zz, s oraz z pomiędzy dwoma samogłoskami → [z]
zéro, jazz, musée (muzeum), dix ans (10 lat)
12. h nie wymawiamy
hôtel (hotel)
13. Spółgłoski końcowe najczęściej nie wymawiamy.
art (sztuka), beaucoup (dużo), repas (posiłek)
14. aille, eille → [aj, ej]
paille (słoma), feuille (liść)
15. –tion, -sion, -ssion → [sją]
action (akcja), version (wersja), passion (pasja)
VII. L’alphabet
Czasowniki posiłkowe: avoir, être oraz aller i venir
Czasowniki posiłkowe pozwalają na tworzenie czasów złożonych, jak również strony biernej czasowników.
W języku francuskim są to czasowniki: avoir (mieć), être (być) , aller (iść, jechać) oraz (venir) przyjeżdzać. Wymienione czasowniki używane jako posiłkowe tracą swoje pierwotne znaczenie, są po prostu „instrumentem” gramatycznym.
Czasowniki posiłkowe avoir i être służą do tworzenia:
- czasów i trybów złożonych (np. passé composé)
Hier, je suis restée à la maison. - Wczoraj zostałam w domu .
Samedi, vous avez été au restaurant. - W sobotę byliście w restauracji.
- strony biernej czasowników, np.
Pierre est insrcrit au club. Piotr jest zapisany do klubu.
Czasownik aller służy do tworzenia czasu przyszłego bliskiego (futur proche), np.
Ils vont se marier ce samedi.- Oni pobiorą się w tą sobotę.
Czasownik venir służy do tworzenia czasu przeszłego bliskiego (passé récent), np.
Marie vient de sortir . Maria właśnie wyszła.
Odmiana czasowników posiłkowych w czasie teraźniejszym:
avoir
j'ai nous avons
tu as vous avez
il/elle a ils/elles ont
être
je suis nous sommes
tu es vous êtes
il/elle est ils/elles sont
aller
je vais nous allons
tu vas vous allez
il/elle va ils/elles vont
venir
je viens nous venons
tu viens vous venez
il/elle vient ils/elles viennent
Trzy grupy czasowników w języku francuskim.
Pierwsza koniugacja jest regularna , to znaczy , że posiada zawsze te same koncówki. Zakończona w bezokoliczniku na -er
danser (tańczyć)
je danse
tu danses
il /elle danse
nous dansons
vous dansez
ils/elles dansent
Czasowniki II grupy, zakończone w bezokoliczniku na -ir, na przykład finir (kończyć), przybierają także zawsze te same końcówki:
finir (kończyć)
je finis
tu finis
il/ elle finit
nous finissons
vous finissez
ils/elles finissent
Czasowniki III grupy, zakończone w bezokoliczniku na -re, na przykład prendre (wziąć), -ir, na przykład ouvrir (otwierać), lub -oir pouvoir ( móc) są niergularne przybierają różne końcówki , a także zmianie może ulec ich temat.Niestety każdy czasownik należy nauczyć się odmieniać osobno ( ułatwienie może wnieść nam zasada, która mówi o tym, że wszystkie te czasowniki w liczbie pojedyńczej brzmią tak samo,
oraz, że I osoba liczby pojedyńczej ma taką samą formę jak II osoba liczby pojedyńczej
prendre ( wziąć)
je prends
tu prends
il/elle prend
nous prenons
vous prenez
ils /elles prennent
ouvrir (otwierać)
j’ouvre
tu ouvres
il/ elle ouvre
nous ouvrons
vous ouvrez
ils /elle ouvrent
pouvoir ( móc)
je peux
tu peux
il/elle peut
nous pouvons
vous pouvez
ils/elles peuvent
Tworzenie czasowników zwrotnych
Są to czasowniki poprzedzone zaimkiem zwrotnym „się”. W przeciwieństwie do języka polskiego, w którym zaimek „się” jest identyczny dla wszystkich osób i liczb, W języku francuskim zmienia on formę zależnie od osoby i liczby.
Nie zawsze ten sam czasownik jest zwrotny w języku polskim i francuskim np. se promener- spacerować / commencer -zaczynać się
Odmiana przykładowego czasownika zwrotnego:
se laver (myć się)
je me lave
tu te laves
il/elle se lave
nous nous lavons
vous vous lavez
ils/elles se lavent
Jeśli czasownik zaczyna się na samogłoskę lub na literę h, wtedy zaimek me, te, se (się) kończący się na samogłoskę e, gubi ją i zostaje ona zastąpiona przez apostrof.
s'habiller (ubierać się)
je m' habille
tu t' habilles
il s' habille
nous nous habillons
vous vous habillez
ils s' habillent