top of page

Podstawowe zasady fonetyczne w języku francuskim

 I.   W języku francuskim rozróżniamy trzy typy akcentów:

 

  1. Accent aigu   może wystąpić w każdej części  wyrazu  np. w słowie été  ( lato). Powoduje on, że é jest zamknięte   [e]                                                                             ( usta ustawione w pozycji  szerokiego uśmiechu)

  2. Accent grave  pojawia się tylko wewnątrz wyrazu np. w słowie mère (matka). Powoduje on, że è jest otwarte[ɛ]

         ( zbliżone w wymowie do polskiego e)

    3.  Accent circonflexe np. w słowie être ( być) ê → [ɛ]

          ! Obecność akcentów nie tylko zmienia wymowę, ale także może zmienić

            znaczenie wyrazów np. ou (albo)  où (gdzie)

 

II.   Łączenie międzywyrazowe ( liaison) jest to fenomen, który dotyczy                         wyłącznie języka mówionego. Polega on na tym, że   spółgłoska końcowa 

        stojąca przed samogłoską lub niemym „h” i która w normalnych warunkach 

        jest niewymawiana na skutek łączenia zostaje wymówiona.

                    en _  Italie   [ ąnitali]

                    !  W łączeniach „s” wymawiamy jak [z]            les _ hôtels   [lez-otel]

       Dzięki liaison można np. odróżnić liczbę rzeczownika oraz formy czasowników.

                   il écoute [il-ekut]    /  ils écoutent  [ilzekut]

 

III.   Elizja to wyrzucenie ostatniej samogłoski z wyrazu i zastąpienie  jej  

          apostrofem ‘ jeżeli następny wyraz zaczyna się samogłoską lub niemym „h”

    

               ce est → c' est ( to jest)   le hôtel → l'hôtel (hotel)

 

IV.     Samogłoski lub grupy literowe wymawiamy w następujący sposób:

 

  1. è, ê, ai, ei → [ɛ]   ( zbliżone w wymowie do polskiego e)

         crème (krem), fenêtre (okno), gai (wesoły), reine (królowa)

     2. é, ée, er ( w czasownikach 1 grupy) →[e]                                                                                 ( usta ustawione w pozycji  szerokiego uśmiechu)

          cité (osiedle), fée (wróżka), chanter (śpiewać)

     3. i, ï, y→ [i]

         ici (tutaj), maïs (kukurydza), lycée ( liceum)

     4. o, au, eau→ [o]

          pomme (jabłko), défaut (wada), eau (woda)

     5. ou → [u]

         pour ( dla, żeby)

     6. oi, oy → [wa] [ła]

          boisson ( napój), moyen (średni)

     7. u → [y] ( usta układamy tak jak do wymowy „u”,ale mówimy „i”)

         rue (ulica)

     8. ui → [wi] [łi]

          je suis (jestem)

     9. e  → [ə] nieme końcowe zawsze

          lettre (list), samedi (sobota)

 

V.   Samogłoski nosowe lub grupy literowe wymawiamy w następujący sposób:

 

  1. an, en, am, em → [ɑ̃ ] [ą ]                                                                                            vacances( wakacje), centre (centrum), jambe (noga), temps (czas, pogoda)

  2. in, en końcowe, ain, ein, aim, ym, un → [ɛ̃] [ę]

        cinq (pięć), chien (pies), pain (chleb), plein (pełny), faim ( głód),  

        thym(tymianek), un( rodzajnik nieokreślony)

 

VI.  Spółgłoski lub grupy literowe wymawiamy w następujący sposób:

 

  1. p, pp

         page (strona), appareil (aparat)

     2. f, ff, ph → [f]

         femme (kobieta), coffre (bagażnik), photo (zdjęcie)

     3. g, gg, gu → [ g]

         goût (smak), jogging, guerre (wojna)

     4. ge, gi → [ʒ] [ż]

         géant (gigant), angine (angina)

     5. gn  → [ɲ] [ń]

         gagner ( zarabiać)

     6. j → [ʒ] [ż]

         jeune (młody)

     7. k, qu, c, cc, ck, cqu → [k]

          kilo (kilogram), qui (kto), lac (jezioro), occasion (okazja), ticket (bilet),    

         Grecque ( Greczynka)

     8. ch →[ʃ] [sz]

        chambre (pokój)

     9. s, ss, sc, x, ce, ci, cy, ç → [s]

         salade (sałata), poisson (ryba), scène (scena), dix (dziesięć), douce (słodki),

         ciel (niebo), cycle (cykl), leçon (lekcja)

    10. cc, x, xc, c → [ks]

           succès (sukces), sexe (płeć), excellent (wspaniały)

    11. z, zz, s oraz z pomiędzy dwoma samogłoskami → [z]

          zéro, jazz, musée (muzeum), dix ans (10 lat)

    12. h nie wymawiamy

           hôtel (hotel)

    13. Spółgłoski końcowe najczęściej nie wymawiamy.

           art (sztuka), beaucoup (dużo), repas (posiłek)

    14. aille, eille → [aj, ej]

          paille (słoma), feuille (liść)

     15. –tion, -sion, -ssion → [sją]

            action (akcja), version (wersja), passion (pasja)

 

 

VII. L’alphabet

indeks.jpg

Czasowniki posiłkowe: avoir, être oraz aller i venir

Czasowniki posiłkowe pozwalają na tworzenie czasów złożonych, jak również strony biernej czasowników.
W języku francuskim są to czasowniki: avoir (mieć), être (być) , aller (iść, jechać) oraz (venir) przyjeżdzać.   Wymienione czasowniki używane jako posiłkowe tracą swoje pierwotne znaczenie, są po prostu „instrumentem” gramatycznym.


Czasowniki posiłkowe avoir i être służą do tworzenia:

- czasów i trybów złożonych (np. passé composé)

Hier, je suis restée à la maison. - Wczoraj zostałam w domu .

Samedi, vous avez été au restaurant. - W sobotę byliście w restauracji.


- strony biernej czasowników, np.

Pierre est insrcrit au club. Piotr jest zapisany do klubu.


Czasownik aller służy do tworzenia czasu przyszłego bliskiego (futur proche), np.
Ils vont se marier ce samedi.- Oni pobiorą się  w tą sobotę.


 Czasownik venir służy do tworzenia czasu przeszłego bliskiego (passé récent), np.

Marie vient de sortir . Maria właśnie wyszła.

Odmiana czasowników posiłkowych w czasie teraźniejszym:


avoir                               

j'ai              nous avons

tu as           vous avez

il/elle a       ils/elles ont

être   

je suis         nous sommes

tu es            vous êtes

il/elle est     ils/elles sont

aller

je vais          nous allons

tu vas          vous allez

il/elle va      ils/elles vont

venir

je viens              nous venons

tu viens             vous venez

il/elle vient       ils/elles viennent

Trzy grupy czasowników w języku francuskim.

Pierwsza koniugacja jest regularna , to znaczy , że posiada zawsze te same koncówki. Zakończona w bezokoliczniku na -er

 

danser (tańczyć)


je danse
tu danses
il /elle danse


nous dansons
vous dansez
ils/elles dansent



 

 

Czasowniki II grupy, zakończone w bezokoliczniku na -ir, na przykład finir (kończyć), przybierają także zawsze te same końcówki:

finir (kończyć)


je finis
tu finis
il/ elle finit


nous finissons
vous finissez
ils/elles finissent

 

 

 

 

 

Czasowniki III grupy, zakończone w bezokoliczniku na -re, na przykład prendre (wziąć),  -ir, na przykład ouvrir (otwierać), lub -oir  pouvoir ( móc)  są niergularne przybierają różne końcówki , a także   zmianie może ulec ich temat.Niestety każdy czasownik należy nauczyć się odmieniać osobno ( ułatwienie może wnieść  nam zasada, która mówi o tym, że wszystkie te czasowniki w liczbie pojedyńczej brzmią tak samo,

oraz, że I osoba  liczby pojedyńczej ma taką samą formę jak II osoba liczby pojedyńczej

prendre ( wziąć)


je prends
tu prends
il/elle prend
nous prenons
vous prenez
ils /elles prennent

ouvrir (otwierać)


j’ouvre
tu ouvres
il/ elle ouvre
nous ouvrons
vous ouvrez
ils /elle ouvrent

 

pouvoir ( móc)

 

je peux

tu peux

il/elle peut

nous pouvons

vous pouvez

ils/elles peuvent

 

 

 

Tworzenie czasowników zwrotnych


Są to czasowniki poprzedzone zaimkiem zwrotnym „się”.                                                                                             W przeciwieństwie do języka polskiego, w którym zaimek „się” jest identyczny dla wszystkich osób i liczb,  W języku francuskim zmienia on formę zależnie od osoby i liczby.
Nie zawsze ten sam czasownik jest zwrotny w języku polskim i francuskim np. se promener- spacerować  / commencer -zaczynać się


Odmiana przykładowego czasownika zwrotnego:

se laver (myć się)


je me lave
tu te laves
il/elle se lave

nous nous lavons
vous vous lavez
ils/elles se lavent

 Jeśli czasownik zaczyna się na samogłoskę lub na literę h, wtedy zaimek me, te, se (się) kończący się na samogłoskę e,  gubi ją i zostaje ona zastąpiona przez apostrof.

s'habiller (ubierać się)


je m' habille
tu t' habilles
il s' habille

nous nous habillons
vous vous habillez
ils s' habillent

bottom of page